Alejandro Mendoza, najbogatszy miliarder i spadkobierca hiszpańskiej fortuny, zdawał się mieć wszystko — pieniądze, władzę i idealną dziewczynę-modelkę — ale nie był pewien jednej rzeczy.
Nie będąc pewnym, czy miłość Isabeli była prawdziwa, czy też wynikała z przypadku, uknuł zuchwały plan, który miał wszystkich zaszokować.
Korzystając z pomocy swojego osobistego lekarza, zainscenizował tragiczny wypadek i udawał, że jest sparaliżowany od pasa w dół.
Tylko w celach ilustracyjnych
Chciał zobaczyć, jak Isabela zareaguje na niego na wózku inwalidzkim, uzależnionego od innych i pozbawionego blasku władzy. To, co nastąpiło, wprawiło go w osłupienie.
Podczas gdy Isabela ujawniła swoją prawdziwą naturę, ktoś inny w rezydencji — osoba, którą długo uważał za niewidzialną — okazał mu tak czystą, bezinteresowną miłość, że zmieniło to jego pogląd na życie na zawsze.
Kim była ta tajemnicza osoba, która naprawdę kochała go takiego, jakim był? I jak zareagował, gdy dowiedział się, że to wszystko było wyreżyserowane?
Alejandro siedział w swoim panoramicznym biurze na 40. piętrze wieżowca noszącego jego imię w sercu Madrytu, spoglądając na miasto jak na królestwo, w którym panował bez zadawania pytań.
W wieku dwudziestu dziewięciu lat odziedziczył imperium finansowe Mendozy i potroił je w ciągu pięciu lat, stając się najbogatszym Hiszpanem przed trzydziestką. Miał wszystko, co można było kupić za pieniądze: rezydencję za 50 milionów euro w La Moraleja, samochody sportowe, jachty, prywatne odrzutowce, nieruchomości w całej Europie – a przede wszystkim Isabelę Ruiz, najczęściej fotografowaną modelkę w kraju. Spotykali się przez dwa lata, okrzyknięci przez prasę najpiękniejszą parą w Hiszpanii.
