Moja córka poprosiła mnie o przeniesienie jej do innej szkoły. | October 7, 2025

Annonce:

Weź po prostu.
Bez łez. Bez urazy. Bez pretensji. Po prostu podeszła do mnie, kiedy przygotowałam obiad i cicho zapytała: „Czy mogę się uczyć gdzie indziej?”.
Zapytałam, czy coś się stało.
Odpowiedziała, że nie.
Zapytałam, czy mam znajomego.
Odpowiedziała, że nie wie.
Więc pytanieam, czy ktoś ją dręczy.
Zamilkła.
Nie spałam tej nocy.
Następnego dnia wymyślam pretekst, aby zakazać z dyrektorem.
Ale tak naprawdę poszłam tylko obserwować.
Zoam na korytarzu, czekając na pozostawiony.
I wtedy ją spożywać.
Stała przy barierce, utrzymująca termos i marginalna w ziemi.
Grupa dziewczyn po prostu przeszła obok, przepychając się i śmiejąc.
Chłopak wylał sok na bluzkę i odejść.
Inna dziewczyna potajemnie wykonała swoje zdjęcie telefonem i przedstawiła je koleżankom – śmiejąc się.
Moja córka nic nie powiedziała.
Po prostu zamknęła usta.
Gdybym był do tego przyzwyczajona.
Ale coś innego, bolesnego mnie najbardziej.
W tym momencie akurat przechodziła nauczycielka.
Dostępna na moją prośbę.
wydostać się na wszystkich.
Poszedłem dalej, jakby nic się nie stało.
Jakby była niewidzialna.
Najpierw na drogę do szkoły.
O strachu przed, o czym moja córka została poddana mi nieśmiało:
że chowają jej zeszyty na lekcjach,
że krzyczą na korytarzach,
że w grupie na WhatsAppie naśmiewają się z jej zdjęć.
Odpłatność w typowych ilościach:
— „Nie martw się, to dziecinne”. Mamy dostęp do kontroli. “