Drzwi rezydencji otworzyły się z cichym majestatem, wpuszczając wieczorne złote światło i mężczyznę, który zbudował swoje życie na pewności i kontroli. Richard Hail wszedł do marmurowego holu, stukot jego wypolerowanych butów rozniósł się echem po pustych korytarzach. Wyglądał jak prawdziwy dyrektor – szyty na miarę garnitur, złoty zegarek, aura człowieka przyzwyczajonego do wygrywania. Jednak gdy pchał za sobą elegancką walizkę, coś delikatniejszego przylgnęło do niego: mały, zniszczony pluszowy miś przywiązany do rączki. Był to ulubiony miś Ethana i sekretny talizman Richarda na spotkanie, o którym marzył podczas niekończących się lotów i negocjacji w sali konferencyjnej.
Minął prawie miesiąc, odkąd Richard widział syna, rozstanie usprawiedliwione kontraktami i spotkaniami, obietnicą przyszłości, o którą Ethan nigdy nie będzie musiał się starać. Richard wyobraził sobie tę chwilę: śmiech Ethana rozbrzmiewający po korytarzach, chłopiec biegnący w jego ramiona, miesiące rozłąki zmyte jednym uściskiem. Chciał wierzyć, że to wystarczy.
Ale los nie zważa na nasze plany.
