Cygańska noc poślubna Nie oglądaj sam… Nie spodziewałam się… (Page 1 ) | October 29, 2025

Annonce:

Każdy naród ma swoje własne, niepowtarzalne tradycje ślubne. Romowie nie są wyjątkiem.

Ślub to dla Romów prawdopodobnie najważniejsze wydarzenie w ich życiu, ponieważ więzi rodzinne stanowią fundament, na którym opiera się cała romska kultura. A ponieważ wydarzenie jest tak ważne, nigdy na nim nie oszczędzają: wydają lata oszczędności, pożyczają i rozdają ostatnie pieniądze, a wszystko po to, by świętować ślub z hukiem, radośnie, hałaśliwie i pijacko – w prawdziwie romskim stylu, że tak powiem.

Wśród Romów zachęca się do wczesnych małżeństw. W rzeczywistości Romowie często zaręczają swoje dzieci, zanim jeszcze zaczną chodzić. W takich przypadkach rodzice organizują ślub z wyprzedzeniem i zazwyczaj świętują go, gdy ich dzieci osiągną wiek dojrzewania, zazwyczaj około 14-15 lat. Ten układ jest ściśle przestrzegany.

Ponadto wśród Cyganów obozowych istnieje zwyczaj, zgodnie z którym rodzice potencjalnego narzeczonego przychodzą oświadczyć się rodzinie, w której jest bardzo mała dziewczynka. Jeśli rodzice dziewczyny wyrażą zgodę, rodzice narzeczonego przyjmują ją do swojej rodziny, gdzie mieszka do ukończenia 13-15 lat – aż do samego ślubu.

Dlaczego jest to konieczne? Po prostu pozwala rodzicom pana młodego wychować idealną synową. Co więcej, tak wczesne małżeństwo, zdaniem Romów, pomaga młodym ludziom utrzymać tradycyjny, koczowniczy tryb życia. Co więcej, celem większości Romów jest zostanie dziadkami do 30. roku życia i, jeśli mają szczęście, opieka nad wnukami do 45. roku życia. Nawiasem mówiąc, wielu współczesnych Romów nadal kieruje się zdrowym rozsądkiem i stara się ożenić nie wcześniej niż w wieku 16 lub 20 lat.

Ciekawostka: Chłopcom i dziewczętom surowo zabrania się randek przed ślubem, dlatego wielu młodych kochanków komunikuje się potajemnie. Nawiasem mówiąc, rodzice często wiedzą o takich związkach i aby nie sprzeciwiać się tradycji i społeczeństwu, w którym takie zachowanie jest uważane za niedopuszczalne, cała sprawa jest starannie ukrywana.

Co więcej, nie jest pewne, czy młodzi pobiorą się po takich spotkaniach. Facet nie będzie się tym przejmował; po prostu będzie żył dalej jak dawniej, ale dziewczyna uwikłana w romans przed ślubem raczej nie przyciągnie uwagi innych potencjalnych adoratorów. Powiedzą, że jest zepsutym towarem, a wstyd spadnie na całą rodzinę.

Cyganie żenią się raz na zawsze. A raczej do tego dążą. Ogólnie rzecz biorąc, w społeczeństwie romskim to, że dziewczyna miała tylko jednego mężczyznę, jest uważane za prestiżowe i zawsze budzi szacunek. Dobry czy zły, kobieciarz, pijak – nie ma znaczenia. Ważne, żeby był jeden na całe życie. W takich przypadkach starsi zazwyczaj mówią: „Przyzwyczaisz się, zakochasz się”. I z reguły ten prosty czar działa.

Ślub to prawdopodobnie najważniejsze wydarzenie w życiu Romów, więc nikt nie szczędzi wydatków. Średnio koszt romskiego ślubu wynosi 2 000 000 rubli, a wszystkie wydatki zazwyczaj pokrywa rodzina pana młodego. Rodzice panny młodej również mogą dołożyć się do kosztów, ale tylko jeśli zechcą. Nie jest to obowiązkowe.

Nawiasem mówiąc, Romowie zazwyczaj nie rozmawiają o posagu panny młodej, ale zawsze go przygotowują. O ile dawniej składał się on zazwyczaj z pierzyn, poduszek, ubrań i złotej biżuterii, dziś najczęściej składa się z kluczy do domu, w którym zamieszkają nowożeńcy (jeśli rodzice panny młodej mogą sobie na to pozwolić), samochodów lub złota.

Dzień ślubu w stylu romskim rozpoczyna się od przybycia pana młodego i jego rodziny do domu panny młodej. Ojciec panny młodej wyprowadza ją na spotkanie z wybranką. Tam, w murach domu panny młodej, przyszli małżonkowie wymieniają się obrączkami, a następnie wyruszają w tradycyjny pochód ślubny. Nawiasem mówiąc, na weselu najważniejsi są nie nowożeńcy, ale goście. Dlatego panna młoda i pan młody nie mogą tracić czasu na własne kaprysy – muszą zadbać o gości i główną uroczystość.

Na cygańskim weselu bierze udział cała rodzina i choć powszechną praktyką jest osobiste wysyłanie zaproszeń na europejskie, a nawet rosyjskie wesela, nie sprawdza się to w przypadku uroczystości cygańskich. Kiedy Cyganie świętują, zapraszają całą rodzinę: dzieci, wnuki, siostrzenice i siostrzeńców, a nawet siódmą wodę na galaretce. Przeciętne cygańskie wesele przyciąga około 300 gości, ale z pewnością może być ich więcej.

Przy wejściu do sali, gdzie odbywa się główna uroczystość, z pewnością rozbrzmiewa ceremonialna muzyka – tushy. Następnie grana jest cygańska polka, po której nowożeńcy wychodzą, by powitać każdą rodzinę z osobna, przyjmując gratulacje i kwiaty. Przez całą uroczystość nowożeńcy poświęcają całą swoją uwagę gościom: piją z nimi, zabawiają ich, tańczą. Zasadniczo każdy robi, co może. A taniec jest nieodłączną częścią każdej cygańskiej uroczystości!

Po dopełnieniu wszystkich niezbędnych tradycyjnych formalności, panny i panowie są wzywani pojedynczo na środek sali. Ma to na celu umożliwienie rodzinom rozpoczęcie poszukiwań przyszłych par młodych. Przy okazji, tylko nowożeńcy siedzą razem przy świątecznych stołach. Pozostali goście, mężczyźni i kobiety, siedzą osobno.

Ponadto, tradycyjnego „Bitter!” nie słychać na cygańskim weselu, ponieważ Cyganie nie mają w zwyczaju publicznego okazywania uczuć. Nawet wesele nie jest kompletne bez zwyczajowych i raczej niewinnych pocałunków.

Tradycyjnie, podczas cygańskiego ślubu, panna młoda przebiera się. Zamienia swoją pierwszą białą suknię na kolorową, zazwyczaj czerwoną – symbolizującą krew. Bliżej północy, w trakcie uczty weselnej, nowożeńcy są prowadzeni do sypialni, gdzie faktycznie odbywa się ich noc poślubna. W tym czasie swatki siedzą dosłownie za drzwiami. Dbają o to, aby wszystko odbyło się bez podstępu. Zabierają również prześcieradło, na którym odbyła się „pierwsza noc poślubna”, aby sprawdzić autentyczność krwi.

Następnie prześcieradło jest wynoszone przed gości, co ma dowodzić, że wszystko poszło zgodnie z planem. Następnie nowożeńcy wracają do sali, a uroczystość trwa dalej.

Nawiasem mówiąc, po ślubie prześcieradło jest traktowane jak źrenica oka. Wierzy się, że przynosi szczęście i radość do domu, a dla romskiej dziewczyny jest czymś w rodzaju talizmanu.

Cygańskie wesele zazwyczaj trwa dwa lub trzy dni, ale w przypadku zamożnych Cyganów, świętowanie może trwać nawet tydzień. To pan młody decyduje, jak długo będzie się bawić! Kiedy wesele w końcu dobiega końca, młoda żona przeprowadza się do męża.

Dziś Romowie często wykraczają poza tradycyjne uroczystości ślubne i starają się oficjalnie zarejestrować swoje związki małżeńskie w urzędzie stanu cywilnego. Jednak oficjalna ceremonia jest całkowicie oderwana od ogólnej tradycji ślubnej. Młodzi ludzie mogą podpisać akt ślubu na miesiąc przed uroczystością, tydzień przed, a nawet po – zależnie od swoich preferencji.

Generalnie, zarejestrowanie małżeństwa w urzędzie stanu cywilnego przed tradycyjnym romskim ślubem nie oznacza, że panna młoda i pan młody są faktycznie mężem i żoną. Dokumenty to tylko dokumenty, ale rytuały i tradycje znaczą dla Romów o wiele więcej!