Szepnęłam: „Czy ktoś może potrzymać dziecko, żebym mogła odpocząć?” Po cesarskim cięciu… Ale nikt nie przyszedł
Zimne światło jarzeniówek nad moim szpitalnym łóżkiem rozmyło się przez moje łzy, gdy szepnęłam: „Czy ktoś może potrzymać dziecko, żebym mogła odpocząć?”
Ale nikt nie przyszedł.
Tylko w celach ilustracyjnych
Pielęgniarka wyszła kilka minut temu, sprawdziwszy moje parametry życiowe. Mój noworodek – maleńki, ciepły i idealny – leżał cicho płacząc obok mnie w łóżeczku. Całe ciało bolało mnie po cesarskim cięciu, a kłucie szwów było ostrzejsze niż pustka w pokoju.
Mój mąż, Kyle, obiecał zostać. Mama przysięgła, że będzie przy mnie „bez względu na wszystko”. Ale mój telefon leżał cicho na stoliku – żadnych wiadomości, żadnych połączeń.
Było już po północy. Mój synek znowu zaskomlał, a ja drżącymi rękami sięgnęłam, krzywiąc się, i przytuliłam go do piersi. Szepnęłam: „Wszystko w porządku, kochanie. Mamusia jest tutaj”.
Ale kiedy to mówiłam, zastanawiałam się, gdzie byli wszyscy inni?
Sześć godzin wcześniej wywieziono mnie z sali operacyjnej na oddział rekonwalescencyjny. Kyle pocałował mnie w czoło i powiedział, że idzie na kolację. Mama powiedziała, że musi „wrócić do Airbnb” pod prysznic.
Żaden z nich nie wrócił.
Jak dbać o lilię pokojową, aby kwitła przez lata
Nasze dzieci nazywają je „świątecznymi pizazami” — idealnymi na świąteczną przekąskę!
Szok! Te muffinki sernikowe rozpływają się w ustach! Cukiernik zdradza sekret
Łosoś nadziewany szpinakiem i parmezanem – Przepis na wykwintne danie pełne smaku i zdrowia
Sok i herbata Mastruz (zioło Świętej Marii) Przepis
Mistrzowskie Bułki Ziemniaczane z Chrupiącą Skórką: Przepis, Który Podbije Twoje Podniebienie!
