Daniel chwycił się krawędzi niskiego krzesła; jego drobne ciało zadrżało z determinacji. Powoli – z wahaniem – puścił je i postawił pierwsze chwiejne kroki. Sala zamarła, wszystkie oczy zwrócone były na małego chłopca walczącego o równowagę.
„O mój Boże… on idzie!” wykrzyknęła Julia, podskakując.
Niemal natychmiast trzy kobiety z gracją uklękły, wyciągając w stronę dziecka ozdobione klejnotami ramiona. Ich głosy, miękkie i słodkie, przeplatały się w namawiających okrzykach.
„Chodź tu, kochanie” – zawołała za nim Isabella.
„Podejdź do mnie, kochanie” – dodała Sophia z nieskazitelnym uśmiechem.
„Tędy, Danielu” – zawołała Julia, wyciągając rękę dalej niż pozostałe.
Pierś Aleksandra uniosła się z dumy, ale niepokój pozostał. Kamień milowy w życiu jego syna stał się cichym konkursem, w którym każda kobieta starała się zdobyć względy dziecka, jakby to była decydująca próba.
Daniel zamrugał, a jego wielkie, niebieskie oczy były pełne ciekawości. Przez chwilę wydawało się, że rzuci się któremuś z nich w ramiona. Ale nagle… odwrócił się.
Niepewnym krokiem ominął lśniące szaty i uśmiechnął się uprzejmie. Jego wzrok padł na róg pokoju, gdzie klęczała Maria, młoda pokojówka, gotowa posprzątać porozrzucane zabawki .
—Danny… wyszeptała zaskoczona, odruchowo wyciągając ręce.
Zanim ktokolwiek zdążył zareagować, chłopiec podbiegł i rzucił mu się w ramiona, chowając twarz w mundurze, jakby znalazł najbezpieczniejsze miejsce na świecie.
Pokój zamarł.
Uśmiechy trzech kobiet zbladły. Aleksander wstrzymał oddech.
W jednej chwili chłopiec wybrał nie swojego ojca ani bogatych adoratorów, lecz służącą, która kochała go bez żadnych oczekiwań.
Zapadła długa cisza. Julia zmusiła się do śmiechu, a jej głos załamał się.
„Cóż… dzieci lubią to, co znane”.
Isabella i Sophia wymieniły krótkie, zakłopotane spojrzenia.
Ale wzrok Aleksandra nie spuszczał Marii z oczu. Wyglądała na przerażoną, jakby złamała jakąś niepisaną zasadę.
„Przepraszam pana” – wyjąkała, a policzki jej płonęły. „On… on po prostu do mnie podszedł”.
A jednak Aleksander dostrzegł prawdę w drobnych ramionach Daniela, które ją obejmowały. To nie było przypadkowe. To była miłość – miłość, której nie da się nauczyć, kupić ani udawać.
Tytuł: Czystość bez chemii: Jak soda oczyszczona i ocet w butelce ze spryskiwaczem zmieniają Twoje sprzątanie
Malinowe smoothie z siemieniem lnianym – zdrowa bomba smaku!
Ta magiczna woda natychmiast ożywia storczyki – Sekret w zasięgu ręki!
Szybkie babeczki czekoladowe z budyniem
Czy picie soku z ogórków kiszonych rzeczywiście łagodzi skurcze mięśni? Czy to mit?
Jakiej wody najlepiej używać do moki?
