Spojrzałam na nią, naprawdę spojrzałam i zobaczyłam małą dziewczynkę, którą kiedyś była. Tę, która trzymała mnie za rękę pierwszego dnia w szkole, nastolatkę, która płakała mi na ramieniu po pierwszym złamanym sercu. Jak mogłam ją stracić przez kogoś takiego jak Harry?
„Tiffany, ty i Harry zasługujecie na własną przestrzeń, własne życie. Nie pasuję już do tego obrazu”. Mój głos był spokojny, a determinacja osiadała w mojej piersi. „Myślę, że najlepiej będzie, jeśli odejdę”.
Zamrugała szybko, próbując powstrzymać łzy. „Ale tato, to twój dom”.
„Już nie, kochanie. Już dawno mnie nie było”. Wstałam, wkładając resztę rzeczy do walizki. „Muszę znaleźć miejsce, w którym będę mogła żyć swoim życiem, nie czując się ciężarem”.
Tiffany przeszła przez pokój kilkoma szybkimi krokami i objęła mnie. „Przepraszam” – wyszeptała łamiącym się głosem. „Powinnam była cię bronić”.
Oczyszcza wątrobę i jelita w 3 dni! Cały brud jest wydalany z organizmu
Korzenie rośliny z Twojego ogrodu: praktyczne zastosowania i korzyści
Nieoczekiwane korzyści z wrzucania mokrych ręczników do pralki
Żeberka en Papillote z sosem miodowo-musztardowym
Szczepionka przeciw COVID-19 a zdrowie płuc: co mówi nauka
Prosty i Smaczny Poranek: Przepis na Śniadanie z Ziemniaków i Jajek