David słuchał z neutralnym wyrazem twarzy, notując jedną lub dwie notatki, po czym nagle podniósł rękę, by przerwać jej wypowiedź w połowie zdania.
„Powiedz mi coś” – powiedział. „Jak Crestfield traktuje swoich klientów na poziomie ludzkim? Nie mówię o korporacjach takich jak moja. Mam na myśli zwykłych ludzi – emerytów, rodziny pracujące, weteranów”.
Clara zamrugała. To było nieoczekiwane pytanie, którego nie było w scenariuszu. Szybko się otrząsnęła, odpowiadając żargonem korporacyjnym o „modelach zorientowanych na klienta” i „zaangażowaniu w dążenie do doskonałości”.
David zacisnął szczękę. Odłożył długopis. „To ciekawe, bo dziś rano jeden z twoich kierowników – może nawet ty – publicznie upokorzył starszego pana w holu twojego oddziału. Tak się składa, że znam tego człowieka osobiście. To wujek mojej żony. Nazywa się Henry Whitman”.
Clara zamarła. Zaschło jej w gardle. Od razu zrozumiała, o czym mówił.
„Ja… panie Langford, zapewniam pana…”
David przerwał jej, jego głos był stanowczy, ale opanowany. „Skoro nie potrafisz traktować starszego człowieka z godnością, jak mogę ci powierzyć utrzymanie tysięcy pracowników w mojej firmie? Bankowość to nie tylko liczby. To zaufanie”.
W pokoju zapadła napięta cisza. W jednej chwili Clara zobaczyła, jak wszystko, co skrupulatnie zaplanowała, rozpada się w pył. Transakcja, na którą liczyła, decydująca o jej karierze, wymykała się jej z rąk – nie z powodu liczb, stóp procentowych czy strategii, ale z powodu jednego aktu arogancji, którego dopuściła się wcześniej tego dnia.
Do wieczora regionalna sieć bankowa obiegła wiadomość: Crestfield National straciło 3-miliardowe konto Langforda. Rywale wymieniali ciche gratulacje za zamkniętymi drzwiami, podczas gdy Clara zamarła w swoim eleganckim, przeszklonym biurze, wpatrując się bezmyślnie w panoramę miasta – zszokowana, otępiała i niezdolna do cofnięcia tego, co się stało.
David Langford wyszedł ze spotkania, mówiąc krótko: „Przeniesiemy naszą działalność gdzie indziej”. W ciągu kilku godzin jego firma podpisała list intencyjny z innym bankiem po drugiej stronie miasta. Kadra kierownicza Crestfield była wściekła. Clara została wezwana na późną nocną konferencję telefoniczną, gdzie bezlitośnie wypytywała ją o to, co poszło nie tak. Próbowała się bronić, twierdząc, że to nieporozumienie, ale historia już dotarła do prasy:
Dlaczego warto umieścić ząbek czosnku przy wejściu do domu?
Świąteczne masło stollenowe, cudownie smaczne i z pewnością się uda SKŁADNIKI 500g mąki 1 kostka kiełków cały przepis
Przestań kupować je w sklepie. 8 sosów winegret, które możesz zrobić w domu
🌟 KUBKI 🌟 DO MUSU Z SERNIKA CYTRYNOWEGO
Ciasto truskawkowe z bitą śmietaną
5 objawów wskazujących na to, że Twoja wątroba jest chora
