Ale nie myślałam już tylko o sobie – myślałam o dziecku, które rosło we mnie.
Nie mogłam usprawiedliwić wychowywania ich w domu, w którym przemoc emocjonalna była postrzegana jako żart.
Daniel nie popełnił błędu; dokonał wyboru.
I wtedy zrozumiałam, jaką podjęłam decyzję.
Nie było mnie zaledwie dwa dni, ale nie czuję potrzeby powrotu.
Daniel nadal do mnie pisze, ale już ich nie czytam.
Wybrałam spokój, bezpieczeństwo i poczucie własnej wartości.
Moje dziecko dorasta w domu, w którym jego matka nie jest wyśmiewana ani szanowana.
Ta noc była punktem zwrotnym, ale też momentem jasności.
Bo teraz rozumiem: miłość bez szacunku to wcale nie miłość – to kontrola.
I nie chcę żyć pod tym płaszczykiem.
Thanks for your SHARES!
Nie rób smażonej ryby przed zapoznaniem się z tym przepisem, który jest hitem na lunchu i kolacji mojej rodziny!
Zapiekanka makaronowa z brokułami, kurczakiem i kremowym sosem: Smakowita uczta w jednym naczyniu
Jedno drzewo, które warto mieć na każdej posesji – skuteczne i wszechstronne porady
Zapomnij o Occie! Ten Domowy Środek Za Grosze Sprawi, Że Twoja Pralka Będzie Jak Nowa
Pieczone Croissanty z Szynką i Serem: Przepis na Kruche, Serowe Pyszności
Pomogłem bezdomnej dziewczynie wyjść z burzy – a potem dała mi medalion, o którym myślałem, że przepadł na zawsze





