Kiedy miałem 15 lub 16 lat, moi rodzice wysadzili mnie w galerii handlowej, żebym spotkał się z moją dziewczyną. Pokłóciliśmy się trochę, a ona mnie od razu rzuciła, dosłownie wpadając w ramiona jakiegoś znajomego faceta — tuż przede mną.

Byłem rozbity emocjonalnie i zadzwoniłem do rodziców nie mniej niż 30 razy, ale nie dostałem odpowiedzi. Miałem zamiar zacząć iść pieszo 8 mil z powrotem do domu, gdy podszedł do mnie dzieciak z klasy wyżej i zapytał, co się stało. Odwiózł mnie do domu i sprawił, że poczułem, że moje życie się nie skończyło. Dziękuję, Brian.