ciąg dalszy na następnej stronie

John starał się zachować spokój, racjonalizując możliwe wyjaśnienia. Może to było związane z pracą, a może z dalekim przyjacielem, którego nigdy nie spotkał. Ale gdzieś głęboko wkradły się wątpliwości. Tej nocy, kiedy obudziła się i powitała go uśmiechem, z trudem odwzajemnił jego uśmiech.

„Dobrze się wyspałaś?” zapytał nonszalancko, próbując ukryć niepokój.

„O tak” odpowiedziała, leniwie się przeciągając. „Po prostu potrzebowałam dziś trochę czasu dla siebie”. Jej odpowiedź niewiele rozwiała. W kolejnych dniach John przyglądał się uważniej: jej nocnym telefonom, o których unikała rozmów, nagłym wybuchom śmiechu podczas SMS-ów i temu, jak wydawała się rozkojarzona, gdy spędzali razem czas.