Tylko dla ilustracji.
To był mały, złoty medalion w kształcie serca – rozpoznałam go od razu. Ręce mi się trzęsły, gdy go otwierałam. W środku były dwa małe zdjęcia: jedno moje, a drugie Toma.
Dałam mu ten medalion tego ranka, kiedy zniknął, zawiesiłam go na łańcuszku i pocałowałam na pożegnanie. Nigdy więcej go nie zobaczyłam.
Serce waliło mi jak młotem, gdy pobiegłam z powrotem do pokoju gościnnego.
Anna siedziała na łóżku, opierając kolana o siebie.
„Skąd to masz?” – zapytałam, unosząc medalion.
Powoli podniosła wzrok. Jej usta drżały. „Należały do mojego ojca”.
Ścisnęło mnie w piersi. „Twój ojciec miał na imię… jak on się nazywał?”
Tylko dla przypomnienia.
Zawahała się. „Tom. Tom Harrison”.
Świat zakołysał się. Cofnęłam się, ledwo stojąc. „Emily?” Udało mi się wykrztusić.
Jej oczy napełniły się łzami. Skinęła głową.
Opadłam na krzesło. Łzy spływały mi po policzkach, niedowierzanie ustąpiło miejsca uldze. „Myślałam, że cię straciłam. Myślałam, że odeszłaś na zawsze”.
Wyszeptała: „Powiedział mi, żebym cię odnalazła. Powiedział, że sam jest zbyt zawstydzony, żeby wrócić”.
Wyjaśniła wszystko. Po odejściu Tom poznał kogoś innego – kogoś, kto obiecał mu lepsze życie.
Ale związek stał się toksyczny. Zbyt późno zdał sobie sprawę, że popełnił błąd. Próbował wrócić, ale nie potrafił stawić czoła temu, co zrobił.
Tylko dla ilustracji.
Nie podlewaj storczyków wodą – użyj tego, by cieszyć się spektakularnym kwitnieniem
Nie wyrzucaj go więcej, jest na wagę złota dla roślin: będą rosły przez około dziesięć lat
Ciasto Makowy Król
Lekarze ujawniają, że jedzenie awokado powoduje…
Ten przepis jest tak dobry, że przygotowywałam go już cztery razy w tym miesiącu i nigdy mi się nie znudzi!
Zanim zaczniesz, stań twarzą w twarz z dniem jako student. Eoa ĸdin novia między ĸ pemegnĸ ale stań twarzą w twarz:
