Zakażenia grzybicze między palcami, powszechnie znane jako grzybica stóp (grzybica stóp), są wywoływane przez dermatofity, rodzaj grzybów rozwijających się w ciepłym i wilgotnym środowisku. Zakażenia te są powszechne u osób często noszących obcisłe obuwie lub wykonujących czynności powodujące pocenie się stóp. Choroba jest zaraźliwa i może rozprzestrzeniać się poprzez bezpośredni kontakt z osobą zakażoną lub poprzez dotykanie powierzchni skażonych grzybem, takich jak podłogi w szatni czy wspólne prysznice.

Objawy zakażenia grzybiczego między palcami stóp mogą być różne, ale często obejmują swędzenie, pieczenie i kłucie. Skóra może być zaczerwieniona, łuszcząca się lub popękana, a w niektórych przypadkach mogą pojawić się pęcherze. Obszar między palcami jest szczególnie podatny na te objawy ze względu na gromadzenie się wilgoci i brak wentylacji, które tworzą idealne środowisko dla rozwoju grzybów.

Kilka czynników może zwiększać ryzyko rozwoju infekcji grzybiczej między palcami. Należą do nich noszenie wilgotnych skarpet lub butów, chodzenie boso w miejscach publicznych, osłabiony układ odpornościowy lub choroby takie jak cukrzyca. Osoby często uprawiające sport lub inne aktywności fizyczne również są bardziej narażone ze względu na zwiększone prawdopodobieństwo pocenia się stóp i drobnych urazów skóry.

Dostępnych jest kilka leków dostępnych bez recepty (OTC) do leczenia infekcji grzybiczych między palcami. Powszechnie stosowane są kremy, maści, pudry i spraye przeciwgrzybicze zawierające substancje czynne, takie jak klotrimazol, mikonazol lub terbinafina. Leki te działają poprzez hamowanie wzrostu grzyba i łagodzenie objawów. Aby uzyskać skuteczne rezultaty, należy przestrzegać instrukcji na opakowaniu.

Prawidłowe stosowanie kremów i maści przeciwgrzybiczych