Wróciłem do domu i zacząłem szukać odpowiedzi. Wkrótce na moim ekranie pojawiły się podobne obrazy. To, co przeczytałem, dosłownie przyprawiło mnie o dreszcze .
Jaja ślimaków? Jaja żab? A może coś gorszego?
Te dziwne kulki przypominały jaja ślimaków , tych małych mięczaków, które uwielbiają wilgotne ogrody. Te stworzenia często składają jaja pod liśćmi lub w zacienionych miejscach, osłoniętych od słońca. A te półprzezroczyste kuleczki, miękkie w dotyku, czasami pękały po zgnieceniu. To, co odkryłem, było idealnym połączeniem.
Ale inna hipoteza nie dawała mi spokoju jeszcze bardziej: jaja żab lądowych . Niektóre gatunki składają jaja bezpośrednio w ziemi, z dala od źródeł wody. Myśl, że mój ogród mógłby być domem dla dziesiątek maleńkich żab w trakcie rozwoju, odebrała mi mowę.
Ma 27 lat i postanowiła umrzeć 18 grudnia: „Z utęsknieniem czekam na ten dzień”.
COVID-19: Czy wariant „Frankensteina” naprawdę jest powodem do niepokoju? Objawy, na które należy zwrócić uwagę
Kontynuowałem obserwację okolicy przez kolejne dni. Ziemia zdawała się lekko poruszać, jakby coś przygotowywało się do wyjścia. Ogarnęło mnie dziwne uczucie – mieszanka fascynacji i niepokoju. Byłem świadkiem niewidzialnego cyklu życia pod moimi stopami, w moim własnym ogrodzie .
Czytać
COVID-19: Czy wariant „Frankensteina” naprawdę jest powodem do niepokoju? Objawy, na które należy zwrócić uwagę
Aby zapobiec eskalacji sytuacji, podjąłem kilka prostych kroków:
Napowietrzyłem glebę, aby zapobiec nadmiernej wilgoci. Usunąłem jaja widoczne na powierzchni. I rozsypałem trochę fusów po kawie, naturalnego odstraszacza ślimaków.
W ciągu kilku dni kule zniknęły. Gleba wróciła do swojego normalnego wyglądu, a moje rośliny zdawały się znów oddychać. Jednak za każdym razem, gdy patrzę na to miejsce, wciąż odczuwam lekki chłód .
W moim ogrodzie pojawiły się małe, białe kulki. To, co odkryłem, przyprawiło mnie o dreszcze.
Zrzut ekranu Facebooka
Ogrody często kryją w sobie więcej życia, niż nam się wydaje. Pod naszymi stopami maleńkie światy poruszają się, rozmnażają i przekształcają. Te małe białe kulki może i nie były niebezpieczne, ale przypomniały mi o jednym: natura działa na swój sposób, dyskretnie, czasem niepokojąco, ale zawsze fascynująco.
