-
Samoocena może się chwiać
Kiedy przez długi czas nie odczuwamy uczucia ani uznania, możemy zacząć wątpić w swoją wartość. Jednak ten brak nic o nas nie mówi: nie odzwierciedla ani naszego piękna, ani zasług, ani naszej zdolności do kochania.
-
Dostosowujemy się, ale jakim kosztem?
Ludzkie serce jest zaskakująco elastyczne. Uczymy się „żyć bez”, skupiać się na innych formach szczęścia. Ale życie bez uczuć na dłuższą metę przypomina trochę półżycie: przetrwamy, nie czując się prawdziwie żywymi.
-
Prawdziwa bliskość nie polega tylko na kontakcie.
Intymność to również wspólny śmiech, zwierzanie się sobie, chodzenie za rękę czy po prostu poczucie bezpieczeństwa w swoim spojrzeniu. Te proste gesty budują bliższą więź niż jakiekolwiek słowa.
-
Żadna kobieta nie chce z tego rezygnować na zawsze
Niektórzy żyją samotnie latami i są z tym zadowoleni. Inni cierpią szybciej. Ale w głębi duszy wszyscy dzielą tę samą uniwersalną potrzebę: kochać i być kochanym, bezwarunkowo i bez lęku.
Łagodna, ale uniwersalna prawda
Brak bliskości to nie tylko brak kontaktu, ale brak ludzkiego ciepła, czułości i intymności. Kobieta może przejść przez życie samotnie, ale jej dusza zawsze będzie tęsknić za tym szczerym połączeniem, które sprawi, że jej serce zabije trochę szybciej.
Niezależność daje siłę, ale uczucie sprawia, że czujesz się żywy.
