Jeśli komórki potrafią przetrwać i ponownie się złożyć po śmierci, czy można je wykorzystać w leczeniu? To fascynująca ścieżka, którą zgłębiają naukowcy.

Wyobrażają sobie bioboty, wielokomórkowe struktury zdolne do wykonywania określonych zadań w ludzkim ciele. Co więcej, antropoboty mogłyby być tworzone z własnych komórek pacjenta, aby wykonywać określone misje medyczne bez wywoływania odrzucenia przez układ odpornościowy.

Na przykład:

Odblokowywanie tętnic: antropoboty mogą rozpuszczać blaszki miażdżycowe i zapobiegać zawałom serca.

Leczenie mukowiscydozy: poprzez usunięcie nadmiaru śluzu w płucach.

Transport leków: poprzez precyzyjne docieranie do chorych obszarów i jednoczesne ograniczenie skutków ubocznych.

Jak daleko może zajść to odkrycie?

Choć obiecujące, to podejście rodzi wiele pytań. Jakie są granice tej plastyczności komórkowej? Czy naprawdę możemy kontrolować te nowe struktury, aby uniknąć niepożądanych skutków?

Naukowcy szacują, że te zrekonstruowane komórki nie przetrwałyby dłużej niż 60 dni, ograniczając w ten sposób ryzyko niekontrolowanej proliferacji. Potrzebne są jednak dalsze badania, aby lepiej zrozumieć te mechanizmy.

Ten „trzeci stan” może zredefiniować nasze rozumienie życia i śmierci. A przede wszystkim otwiera niesamowite perspektywy medyczne, od regeneracji komórek po terapie szyte na miarę. Jedno jest pewne: jesteśmy dopiero na początku rewolucji naukowej.