Od dawna uważa się, że dbanie o siebie jest odzwierciedleniem tego, co dzieje się w głębi człowieka, a psychologowie często badają te codzienne zachowania, aby zrozumieć, jak ludzie odnoszą się do siebie i innych.
Intrygującym przykładem jest decyzja o pominięciu salonu fryzjerskiego i strzyżeniu włosów w domu. Choć może się to wydawać praktyczną i ekonomiczną decyzją, działanie to może mieć głębsze znaczenie psychologiczne.
Według niektórych ekspertów, nawyk ten często wiąże się z autonomią i pragnieniem niezależności. Osoby, które biorą nożyczki w swoje ręce, zazwyczaj pragną pełnej kontroli nad swoim wyglądem i wolą nie polegać na nikim innym w jego kształtowaniu. Odzwierciedla to poczucie własnej skuteczności – wiarę w możliwość pomyślnego wykonania zadania bez pomocy z zewnątrz.
Jednak nie wszystkie przypadki wynikają z niezależności. W niektórych sytuacjach strzyżenie włosów bez pomocy profesjonalisty może świadczyć o obojętności wobec wyglądu, a nawet o sprzeciwie wobec konwenansów społecznych. Ponieważ włosy są powszechnie uważane za symboliczny element tożsamości, ich samodzielna zmiana może być wyrazem buntu, niezadowolenia z norm społecznych lub osobistego poszukiwania autentyczności.
Eksperci wiążą również takie zachowanie z okresami przemian emocjonalnych.
Zmiana fryzury w czasie rozstań, kryzysów czy zmian życiowych jest popularna. Obcięcie włosów w domu może być symbolicznym gestem odnowy, sposobem na zrzucenie emocjonalnego ciężaru i rozpoczęcie od nowa.
Istnieje również związek między tym działaniem a lękiem lub poczuciem kontroli. Dla niektórych samodzielne przycinanie włosów staje się mechanizmem radzenia sobie – małym obszarem życia, nad którym mogą dominować, gdy wszystko inne wydaje się chaotyczne. Natychmiastowa transformacja przynosi chwilową ulgę i poczucie odzyskanej kontroli.
