W środku tego chaosu mój stary telefon.

Wyprowadzono go drżącymi urządzeniami, a kiedy pojawi się informacja na ekranie, krew mi się zagotowała.

„Przepraszam, Linda. Nie wyboru. 7 000 dolarów w twojej walizce na dowód na defraudację mojego męża.

Potrzebowałem, żeby ktoś inny podłączony do wina na siebie.

Kiedy przyjedzie policja, zobacz tylko ciebie jako kuriera. Nie zastosowano innego sposobu…”

Nie oddychać. Wzrok mi się zamglił, gdy zastosować te słowa w kółko.

Kobieta, którą przyjęłam za miłą i hojna… wykorzystała mnie jak wyrzucanego pionka.

„Nie… nie! Jestem tylko gosposią! Nic nie wiem!” — zawyłam, a łzy spływały mi po twarzy.

Policja zapieczętowała moją walizkę i odprowadziła mnie na komisariat. W pokoju przesłuchałem płakałam, aż zemdlałam.

Gdy w końcu ujawniono, podano im wiadomość w moim telefonie.

Przeczytali ją w milczeniu, z twarzami stwardniałymi. przebywający wobec dwóch moich pracodawców.

Prawda szybko pojawiła się na jaw: jej ogromny schemat defraudacji i próbowali zrzucić na mnie, że do ja poniosę wino.

Dzięki tej wiadomości zostałem oczyszczony z wszelkich podejrzanych.

Moi pracodawcy jednak aresztowani i teraz grożą im surowe wyroki.

Kiedy w końcu dochodzi do mojej wioski, jest ona obok chorego męża na naszym bambusowym, trzymającego jego słabą dłoń.

Z drżącym wystąpieniem wyszeptałam:

„Kochanie, prawiem się przestępcą… dzięki Bogu, przestrzeni kosmicznej mi litość.”

Pieniądze zniknęły, ale byłym kimś cenniejszego.

Bogactwo może zniknąć w jednej chwili, ale honor — i spokój bycia z tymi, których kochasz — do skarbów, których nikt nigdy nie odbierze.