Po tym, jak urodziłam i mój mąż zobaczył Twarz naszego dziecka, zaczął wymykać się każdej nocy — więc poszedłem za nim (Page 2 ) | October 6, 2025

Annonce:

«Najtrudniejszą częścią», usłyszałem męski głos, » jest to, że patrzysz na swoje dziecko i jedyne, o czym możesz myśleć, to to, że prawie straciłeś wszystko, co się liczy.”

Moje oczy rozszerzyły się w szoku. Znałem ten głos bardzo dobrze.

Zbliżyłem się, żeby lepiej spojrzeć przez okno.

Wewnątrz około 12 osób siedziało na składanych krzesłach ułożonych w okrąg. I tam, bezpośrednio w mojej linii wzroku, był Ryan.

Jego głowa była w dłoniach, a ramiona drżały.

«Ciągle mam te koszmary» — mówił do grupy. «Widzę ją w bólu. Widzę, jak biegają lekarze. Widzę siebie trzymającego to idealne dziecko, podczas gdy moja żona umiera tuż obok mnie. I czuję się tak zła i bezradna, że nie mogę nawet spojrzeć na córkę, nie pamiętając tej chwili.”

Kobieta po drugiej stronie kręgu skinęła głową ze współczuciem. «Trauma dotyka każdego inaczej, Ryan. To, czego doświadczasz, jest całkowicie normalne dla Partnerów, którzy są świadkami trudnych porodów.”

Ryan podniósł głowę i widziałem łzy spływające po jego twarzy. «Kocham moją żonę bardziej niż cokolwiek na tym świecie. I kocham moją córkę. Ale za każdym razem, gdy patrzę na Lily, widzę tylko, jak blisko byłem utraty Julii. Jak byłem całkowicie bezsilny, aby jej pomóc. Boję się, że jeśli za bardzo przywiążę się do tego pięknego życia, które zbudowaliśmy, stanie się coś, co ponownie je zniszczy.”

Lider grupy, starsza kobieta o dobrych oczach, pochylił się do przodu. «Strach przed związaniem się po traumie jest jedną z najczęstszych reakcji, jakie tutaj widzimy. Nie jesteś zepsuty, Ryan. Leczysz się.”

Opadłem pod oknem, moje własne łzy płynęły teraz swobodnie. Nie chodziło o inną kobietę. Nie chodziło o to, żeby nas nie kochał. Chodziło o mężczyznę tak zszokowanego traumą, że prawie stracił żonę, że nie mógł znieść radości swojej nowej córki.

Przez cały ten czas, kiedy zastanawiałem się, czy żałuje, że miał Lily, potajemnie otrzymywał pomoc, aby zostać ojcem, na który zasłużyła.

Przykucnęłam pod tym oknem przez kolejne 30 minut, słuchając, jak mój mąż wylewa swoje serce do pokoju pełnego nieznajomych.

Opowiadał o koszmarach, które nie pozwalały mu zasnąć. Opisał, jak wielokrotnie powtarzał te przerażające chwile na sali porodowej. Przyznał nawet, że unikał kontaktu skóra do skóry z Lily, ponieważ bał się, że jego strach w jakiś sposób przeniesie się na nią.

«Nie chcę, żeby wyczuła mój niepokój» — powiedział grupie. «Dzieci mogą to czuć, prawda? Wolałbym zachować dystans, dopóki nie będę ojcem, na Jakiego zasługuje.”

Lider grupy świadomie skinął głową. «To, co robisz, wymaga niesamowitej siły, Ryan. Ale uzdrowienie nie jest czymś, co musisz zrobić sam. Czy rozważałeś włączenie Julii do tego procesu?”

Ryan szybko pokręcił głową. «Prawie umarła z powodu tej ciąży. Ostatnią rzeczą, jakiej potrzebuje, jest martwienie się o moje zdrowie psychiczne. Dość już przeszła.”

Moje serce rozpadło się na milion kawałków na tym parkingu. Jak Ryan sobie z tym wszystkim poradził?

Kiedy spotkanie się skończyło, pobiegłem z powrotem do samochodu i pojechałem do domu tak szybko, jak mogłem.

Musiałem być w łóżku, zanim Ryan wrócił, ale co ważniejsze, potrzebowałem czasu, aby przetworzyć to, czego się właśnie nauczyłem.

Następnego ranka podjąłem decyzję. Kiedy Ryan był w pracy, a Lily drzemała, zadzwoniłem do Hope Recovery Center.

«Cześć», powiedziałem, gdy ktoś odpowiedział. «Mam na imię Julia. Myślę, że mój mąż brał udział w spotkaniach Twojej grupy wsparcia i chciałbym wiedzieć, czy jest sposób, w jaki mogę się zaangażować.”

Recepcjonistka była bardzo miły. «Mamy grupę wsparcia partnerów, która spotyka się w środowe wieczory. Czy byłbyś zainteresowany udziałem?”

— Tak-powiedziałem bez wahania. «Będę tam.”

W tę środę, umówiłem się, że moja siostra obejrzy Lily i pojechałem do domu Kultury. Moje dłonie pociły się, gdy wszedłem do innego pokoju niż ten, w którym Ryan spotkał się ze swoją grupą.

Około ośmiu kobiet siedziało w kręgu i od razu rozpoznałem, że wszystkie miały ten sam nawiedzony wygląd, który nosiłem od tygodni.

— Jestem Julia-powiedziałem, kiedy przyszła moja kolej, żeby się przedstawić. «Mój mąż przyjeżdża tutaj, ponieważ narodziny naszej córki były traumatyczne. Ale myślę, że ja też potrzebuję pomocy. Czuję się taka samotna i zdezorientowana.”

Kobieta o imieniu Sarah uśmiechnęła się do mnie ciepło. «Trauma porodowa dotyka obojga rodziców, Julia. Jesteś we właściwym miejscu.”

W ciągu następnej godziny dowiedziałem się, że to, czego doświadczaliśmy z Ryanem, to podręcznikowy stres pourazowy. Koszmary senne, zachowania unikające i dystans emocjonalny … to wszystko było częścią tego, jak umysł próbuje się chronić po tym, jak był świadkiem czegoś przerażającego.

«Dobrą wiadomości» — wyjaśnione przez naszego lidera grupy — » jest to, że przy użyciu i pary komunikacji może działać przez to działać i silniejsi.”

Kiedy opuściłem spotkanie, po raz pierwszy od ostrzeżenia. planu utrzymania.

Tej nocy, aż Ryan wróci do domu ze spotkaniami grupy wsparcia. Wyglądał na zaskoczonego, obserwowanego przeze mnie obudzonego w sklepie, trzymającego Lily.

— w przypadku wystąpienia- następującego delikatnego.

Jego twarz zbladła. «Julia, Ja…»

«Poszedłem za tobą» — przerwałem. «Wiem o terapii. Wiem o grupie urazowej.”

Ryan opadł na krzesło poprzedzające mnie, wyglądając na pokonanego. «Nie chcę, żebyś się martwił. Dość już wyczerpałeś.”

Wstałem i znajdowałem się obok niego, z powrotem do gniazda. «Ryan, warto być drużyną. Możliwość wyleczenia się z tego razem.”
W tym momencie w końcu bezpośrednio na Lily.

«Tak się bałem, że byłem stracę» — powiedział, dotykając jej dłoni.

«Nie trzeba się już bać sam» — szepnąłem.

Dwa miesiące później, wspólnie uczestniczymy w poradnictwie dla par.

Ryan trzyma teraz Lily każdego ranka, a kiedy przyłapię się na wpatrywaniu się w nią z inną częstotliwością zamiast strachu, wiem, że wszystko będzie dobrze.

Czasami najciemniejsze noce naprawdę prowadzą do najjaśniejszych świtów.

Next: Klopsiki ziemniaczane nadziewane mięsem

READ IT!