W międzyczasie, w Los Angeles, David pogrzebał swój smutek, przekonany, że los odebrał mu wszystko. Nie miał pojęcia, że jego syn wciąż żyje, dorastając pod troskliwą opieką kobiety, która uratowała go z katastrofy.
Dwa lata później Grace borykała się z problemami finansowymi. Chociaż uwielbiała sześcioletniego Ethana, chciała zapewnić mu lepsze możliwości. Za radą przyjaciółki przeprowadziła się do Los Angeles, mając nadzieję na znalezienie pracy jako gosposia lub kucharka.
Pewnego dnia złożyła podanie o pracę w ekskluzywnej restauracji… ironicznie, w restauracji Davida Cartera. Był pod wrażeniem jej ciepła i determinacji i zatrudnił ją jako sprzątaczkę.
Kilka tygodni później, gdy szef kuchni zadzwonił z informacją o chorobie, Grace wkroczyła do akcji, przygotowując dania z takim kunsztem, że nawet najbardziej wymagający klienci Davida byli pod wrażeniem. David awansował ją na szefową kuchni i wkrótce podziw przerodził się w uczucie. Oboje zaczęli się w sobie zakochiwać.
Pewnego wieczoru, przy kolacji, Grace wyznała: „Chciałabym, żebyś poznał kogoś. Mojego syna. Jest całym moim światem”.
David uśmiechnął się, wzruszył. „Chciałbym go poznać”.
Następnego dnia Grace przyprowadziła Ethana do restauracji. David odwrócił się, by powitać chłopca – i zamarł. Serce mu stanęło. Twarz dziecka była nie do pomylenia.
„Ethan…” David upadł na kolana, a łzy spływały mu po twarzy. „To naprawdę ty?”
Chłopiec zamrugał, zdezorientowany. Potem w jego oczach pojawiło się rozpoznanie. „Tato!”
Wpadł w ramiona Davida, szlochając. David objął go i płakał otwarcie, drżąc z ulgi i radości.
Grace stała jak sparaliżowana, a łzy spływały jej po policzkach. Bała się stracić dziecko, które wychowała. Ale David odwrócił się do niej i objął ją.
„Dziękuję” – wyszeptał z mocą. „Dziękuję, że go uratowałaś… że uratowałaś mnie”.
Miesiące później David i Grace pobrali się. Razem z Ethanem stali się rodziną, którą zbudował nie tylko majątek czy więzy krwi, ale miłość, los i druga szansa, jaką niespodziewanie dało im życie.
David w końcu zrozumiał, co jest najważniejsze. Żadnych układów, żadnych bogactw – tylko uśmiech syna, znów bezpieczny w jego ramionach.
Thanks for your SHARES!
10 ostrzegawczych znaków, że nie pijesz wystarczającej ilości wody
Ciasto Niebo i Piekło,
Oto przepis na pyszne ciasto cytrynowe z kremem
Poncz truskawkowy z jogurtem: fantastyczny napój
Sałatka Olivier: Pyszny i kremowy przepis na tradycyjną rosyjską sałatkę ziemniaczaną
To jest witamina, której brakuje w Twoim organizmie, gdy bolą Cię nogi i kości
