Następnego ranka, w luksusowym biurowcu w centrum Brukseli, sala konferencyjna była już pełna. Pracownicy szeptali między sobą, czekając na ogłoszenie decyzji. Brakowało również przewodniczącego zarządu i kogoś, kto objąłby nowe stanowisko kierownicze.

Thomas zrobił krok naprzód. Garnitur leżał idealnie, twarz zwycięzcy. Kilku kolegów skinęło mu głowami, niektórzy uśmiechnęli się. Usiadł w pierwszym rzędzie. „To moja chwila” – pomyślał.