Na początku chciała mi oddać telefon, zirytowana… potem z głośników wydobyły się pierwsze zdania nagrania. Zobaczyłam, jak zamarła, jej uśmiech zniknął, a oczy wypełniły się łzami.

Zajrzała do środka, gdzie czekał mężczyzna, beznamiętny, i wyszeptała:
„A więc to prawda…”.

Bez słowa odwróciła się na pięcie i wyszła z ratusza. „Narzeczony” próbował ją dogonić, ale dwóch policjantów – powiadomionych przez moją przyjaciółkę – interweniowało i aresztowało go na miejscu za usiłowanie oszustwa i znęcania się nad osobą bezbronną.

Tego dnia moja córka zrozumiała, że ​​ślepa miłość może być równie niebezpieczna jak pułapka. I nauczyłem się, że nigdy nie należy lekceważyć mocy kilku dobrze wymierzonych słów wypowiedzianych za zamkniętymi drzwiami.