Poczułam się upokorzona i wściekła, zapłaciłam za posiłek i zostawiłam go tam.

Po dniach milczenia postanowiłam pokazać mu, jak wygląda prawdziwy dowcip, kiedy uważa go za zabawny.

Tylko dla przykładu.

Zorganizowałam imprezę u siebie w domu i zaprosiłam też jego znajomych.

Kiedy Ryan wszedł, powitały go czarno-złote balony, baner z napisem „Gratulacje z okazji łysienia!” i tort dokładnie taki sam jak ten w restauracji – tym razem z napisem „Manifestacja na wczesnym etapie!”. Opadła mu szczęka. „Uważasz to za zabawne?!” Uśmiechnęłam się. „Naprawdę?” Wyszedł jak burza.

Niektórzy z jego znajomych byli zszokowani, inni się śmiali.

Jeden z nich został: Zach.

„To była jedna z najlepszych ripost, jakie widziałem” – powiedział. A potem dodał: „A tak przy okazji, zawsze uważałem, że zasługujesz na coś lepszego”. Zaprosił mnie na randkę, zanim wyszedł. Uśmiechnęłam się.

„Tylko jeśli obiecasz, że nie będziesz niczego udawać w sprawie mojej kariery”. Zaśmiał się. „Zgoda”.

I tak noc, którą uważałam za oświadczyny… okazała się moim wyzwoleniem.