Złącz kciuk i mały palec i lekko zegnij nadgarstek do wewnątrz.
Jeśli widzisz wystające ścięgno na środku nadgarstka, gratulacje, masz ten mięsień! W przeciwnym razie należysz do 15% osób, które nie mają smartfona.
Nie martw się: brak tego mięśnia nie ma wpływu na twoje zdolności motoryczne ani siłę. To tylko ciche przypomnienie historii ewolucji człowieka.
Nieoczekiwane zastosowanie w medycynie
Chociaż funkcjonalna rola mięśnia dłoniowego długiego zmalała, obecnie znajduje on drugie życie w medycynie. Chirurdzy wykorzystują go w operacjach rekonstrukcyjnych, głównie w celu naprawy uszkodzonych ścięgien lub przeszczepów tkanek. Ponieważ jest stosunkowo cienki i rzadko używany w życiu codziennym, jest idealnym kandydatem do tych zabiegów, bez ryzyka utraty funkcji u pacjenta.
Dlaczego ewolucja oszczędziła ten mięsień?
Jeśli ten mięsień nie jest już niezbędny, dlaczego nie zniknął całkowicie? Odpowiedź leży w braku znaczącej presji ewolucyjnej. W przeciwieństwie do innych cech anatomicznych, których zanik mógłby sprzyjać przetrwaniu, mięsień dłoniowy długi nie był niekorzystny dla tych, którzy go zachowali. Jego eliminacja nie była zatem konieczna dla ludzkiej adaptacji.
Ewolucja, skrupulatny rzeźbiarz
Ewolucja działa jak rzeźbiarz, który udoskonala swoje dzieła w czasie. Jeśli cecha nie zagraża przetrwaniu, może przetrwać przez pokolenia. Długi mięsień dłoniowy jest zatem dyskretnym, ale fascynującym świadectwem naszej adaptacji do zmian w środowisku i nowych wymagań naszego stylu życia.
Ukłon w stronę naszej przeszłości
Niezależnie od tego, czy jest obecny, czy nie, mięsień ten przypomina nam, że nasze ciało nadal nosi ślady ewolucji. Nie traktujmy go jako nieistotnego szczegółu, ale jako ukłon w stronę naszych przodków, którzy żyli na drzewach. Następnym razem, gdy spojrzysz na swój nadgarstek, wiedz, że proste ścięgno może opowiedzieć całą historię!
